Home / Bestemmingen / Zuid-Amerika / Bolivia / Potosi
Laatst bijgewerkt op 17 juli, 2021
Tussen Uyuni en Sucre, hoog in het Andesgebergte, ligt de stad Potosi. UNESCO verklaarde Potosi tot werelderfgoed vanwege zijn eeuwenoude zilvermijnen en de goed bewaard gebleven koloniale architectuur.
Potosi wordt ook wel ‘de hoogste stad ter wereld genoemd’ vanwege zijn ligging op ruim 4000 meter boven zeeniveau. De stad ligt aan de voet van de Cerro Potosí/Cerro Rico: oftewel de ‘rijke berg’ die vol zit met zilvererts. Potosi was vroeger een hele rijke stad vanwege de zilverwinning uit de mijnen. Sinds halverwege de 19e eeuw de zilverprijzen flink zijn gezakt, is ook de welvaart in Potosi afgenomen.
Nog steeds werkt echter een groot deel van de plaatselijke bevolking – veelal arme, inheemse mensen – in de mijnen om zilver te zoeken. De omstandigheden zijn zo slecht dat velen van hen binnen 10 tot 15 jaar overlijden. Als toerist kun je (georganiseerd) de mijnen bekijken. Je bezoekt dan eerst een speciale markt om geschenken te kopen voor de arbeiders en kunt daarna onder begeleiding door de mijnen kruipen. Schokkend, claustrofobisch, maar fascinerend.
Potosi is een leuke en levendig stad vol oude koloniale architectuur. Uit de rijkere 16e en 17e eeuw stammen veel fraaie patriciërshuizen, kerken en pleinen. Er zijn mooie hotels, veel eetmogelijkheden en zelfs wat hippe bars. Must see is sowieso de San Luis Potosi kathedraal aan het centrale plein. Het is een imposant gebouw dat ’s avonds verlicht wordt en zo het plein nog mooier maakt. Het museum La Casa de la Moneda is ook erg de moeite waard. Hier werden vroeger de munten geslagen uit het zilver van de zilvermijnen. De munten werden daarna naar Spanje vervoerd. In het museum is een enorme verzameling munten te vinden en wordt uitleg gegeven over het proces.
De zilvermijnen zijn en must-see tijdens een bezoek aan Potosi, dit is immers waarom de stad bekend staat. Wees echter voorbereid op een heftige en claustrofobische ervaring! Je hebt overal in Potosi mogelijkheden om een excursie naar de mijnen te boeken. Je gaat dan eerst de stad in om cocabladeren en dynamiet te kopen als cadeau aan de mijnwerkers. De cocabladeren helpen tegen hoogteziekte en geven energie tijdens het werken. Mijnwerkers kauwen hier de hele dag op. Daarna moet iedereen een overall en laarzen aantrekken en een helm met lamp opdoen. Na een stuk rijden met een jeep kom je aan bij de mijnen. Er wordt uitleg gegeven en over een rails ga je de mijn in.
Het begin van de mijn is redelijk ruim en daar kan rechtop gelopen worden. Daarna wordt het nauwer en erg benauwd en stoffig. Het is pikdonker en voor mensen met astma of claustrofobie is het niet aan te raden om de mijn verder in te gaan. Tijdens de excursie gaat de groep diep de mijn in. Van tevoren moet je bepalen of je mee naar beneden wilt of niet, want later kan je niet meer terug. De paden zijn smal en laag en de lamp op de helm en de overall zijn niet voor niets: je ziet niets en wordt vies van het stof. Het is wel spectaculair om de mijn op deze manier van binnen te zien en te ervaren wat de mijnwerkers elke dag ervaren.
Nadat iedereen weer uit de mijn is, wordt er buiten een demonstratie met dynamiet gegeven. Iemand uit de groep mag het aansteken en daarna wordt het een paar meter verderop gelegd en tot ontploffing gebracht. Indrukwekkend hoeveel kracht dat heeft en hoeveel lawaai het maakt! Op de terugweg van de mijn bezoek je vaak ook nog een soort fabriek waar het zilver verwerkt wordt.
Potosi is een leuke stad en los van een bezoek aan de zilvermijnen ook op zichzelf wel een of twee dagen waard. Je kunt er overnachten in hostels of in simpele guesthouses en hotelletjes. Onze tips: Hostal Tukos La Casa Real en Apart Hotel Turquesa, beide vanaf zo’n €28 per nacht.
Potosi is het beste per bus bereikbaar. Vanaf Uyuni doet de bus er ongeveer 6 uur over, vanaf Sucre 4 uur. Vanaf La Paz doet een bus er zo’n 10 uur over. Er zijn luxere en minder luxe bussen beschikbaar, de prijzen schelen maar weinig. Let op dat als je de nachtbus neemt vanaf Uyuni, je soms midden in de nacht aankomt op de terminal, waar je je misschien niet altijd even veilig voelt.
Zelf je Bolivia reis samen stellen met bouwstenen.
Bezoek website
ANWB Vakanties heeft zowel individuele rondreizen als groepsrondreizen door Bolivia, in combinatie met Peru, Argentinië, Chili en Brazilië.
Bezoek website
24-daagse rondreis Bolivia, Chili & Paaseiland of een 23-daagse Bolivia & Peru groepsreis.
Bezoek website
Tijdens de Boliviaanse winter (juni t/m september) kan de temperatuur in Potosi onder het nulpunt dalen. Overdag is het het hele jaar door zo’n 17 graden en dus prima wandelweer. Tijdens de zomer is er meer kans op regen, dat is onhandig tijdens een bezoek aan de zilvermijnen.
De stad Potosi klinkt interessant vanwege de geschiedenis met de mijnen en de locatie. Maar als je niet per see een specifieke interesse hebt voor mijnen kan je deze stad links laten liggen. De omgeving is best mooi, maar Bolivia heeft véél mooiere plekken/natuur en mijn ervaring is dat de bewoners van Potosi tot de chagrijnigste behoren van het land (en ik vind de meeste Bolivianen al zo chagrijnig...).
Een van de hoogste plekken in Bolivia de stad Potosi. Niet zo heel erg ver van Sucre en een logische stop als je richting de Salar de Uyuni gaat. We hadden hier een ijskoude airbnb, dat was wel jammer. We zaten zowat in het kacheltje. Maar de volgende dag was het zonnig en ontdekten we het centrum. Een centrum dat veel mooier was dan we hadden verwacht. Echt veel mooier en gezelliger. We kwamen hier zelfs tijd te kort om alles te kunnen zien. Wel deden we een mijntour die erg indrukwekkend was. De Cerro Rico, de berg waarin de mijnen zijn, torent trots boven Potosi uit. Het kenmerk van dit stadje. Bijna iedereen werkt in de mijnbouw. Niet geheel ongevaarlijk. Vanuit hier weer een bus genomen om naar Uyuni te komen, goedkoop en gemakkelijk.
Potosi is een stad waar je niet lang hoeft te blijven, maar die je zeker op je lijstje moet zetten. Een bezoek aan de mijnen is onontkomelijk. In deze stad wordt er nog altijd gewerkt in de mijnen. Locals slepen, duwen en trekken karren met zware goederen voort en nog steeds is er een sprankje hoop dat er kostbare metalen gevonden zullen worden. Het is beangstigend hoe klein en donker de gangetjes zijn en het is moeilijk te beseffen hoe zwaar de omstandigheden voor de mijnwerkers zijn wat betreft fysieke en economische omstandigheden. Potosi is een echte realitycheck die je nooit meer zult vergeten.
De waardering van vier sterren staat op deze website voor 'Tof'. Tof vind ik niet het juiste woord om Potosi te omschrijven. Het is indrukwekkend, een hele ervaring, daarom heb ik Potosi 4 sterren gegeven. En waar ik het dan eigenlijk over heb, dat is het bezoek aan de mijnen. Want dat is toch de reden om naar Potosi te komen. Als je last hebt van claustrofobie: Niet gaan! Je gaat door smalle mijnschachten heen en er komt ook wat klim- en klauterwerk bij kijken. Wij hadden een gids die eerder ook in de mijnen heeft gewerkt. Hij vertelde over de negatieve kanten van werken in de mijnen (impact op de gezondheid), maar ook over de positieve (bv. goede sfeer). Wat toch wel bijblijft is hoe zwaar het werken in de mijnen moet zijn. Wij waren in het weekend in de mijnen, waardoor er weinig mijnwerkers aan het werk waren. Als het even kan, ga dan doordeweeks. Dat lijkt mij nog indrukwekkender.
In Potosi zelf is ook nog wel wat te zien/doen. Zo hebben wij na onze mijntour in de ochtend, 's middags het Casa Nacional de la Moneda bezocht. Een aanrader. Ik raad Potosi zeker aan als een tussenstop, om je 1 volle dag te vermaken.
Een fijne tussenstop wanneer je bijvoorbeeld op weg bent naar Uyuni of Tupiza.
Deze stad leeft nog dankzij de mijnen, wij deden een mijnbezoek. Was heel interessant om te zien, let wel op met wie je boekt want er zijn veel charlatans. Voor de rest heeft de stad een paar mooie gebouwen, dus een uurtje of twee kan je hier wel rondlopen.
Vanuit Sucre hebben we en dagtrip naar Potosí gedaan om een bezoek te brengen aan de mijnen. Het is een indrukwekkende excursie omdat de meeste gidsen ook zelf in de mijnen hebben gewerkt. De gids leidt je door smalle gangetjes dus niet aan te raden voor mensen die claustrofobisch zijn. Potosí ligt op ruim 4000 meter dus goed om van te voren eerst op een lager niveau te acclimatiseren en coca thee te drinken. Het stadje is leuk om doorheen te lopen maar niet heel bijzonder het is daarom aan te raden om het stadje vanuit Sucre te bezoeken
Lastig om te zeggen of een bezoek aan de mijnen nou echt een aanrader zijn. Het is in ieder geval echt niet prettig om er in te zijn. Potosi heeft nog actieve mijnen. Deze worden door een aantal bedrijfjes geëxploiteerd, die onafhankelijk van elkaar in de mijnen opereren. Veel communicatie tussen die bedrijven vindt er niet plaats, waardoor er soms een mijnschacht instort omdat er twee schachten te dicht bij elkaar zijn gemaakt. De werkomstandigheden zijn slecht, waardoor me mijnwerkers hun leven beter proberen te maken door het drinken van ongeveer pure alcohol en het kauwen op coca bladeren, en proberen niet te veel stof binnen te krijgen door een zakdoek voor hun mond te knopen. Dit alles maak je mee, tot op bepaalde hoogte, want de tours gaan minder diep de mijn in dan de mijnwerkers zelf. Erg beklemmend om daar beneden te zijn, en daardoor wel goed om een indruk te krijgen van hun leven. Maar ook echt een opluchting om weer boven te zijn!
De enige reden waarom wij Potosi in Bolivia bezochten was om de mijnen te bezoeken. Hoewel het misschien een beetje vreemd aanvoelt om te kijken hoe 'slecht' de mensen in de mijn het hebben, help je sommige mensen uit de mijn (doordat zij de rondleiding geven) en is het enorm interessant. Oud mijnwerkers geven de tours en deze laten je eerst spullen voor de mijnwerkers kopen (drinken, coca bladeren of dynamiet). De mijnen ingaan is niet voor mensen met claustrofobie. Veel plekken zijn sluip door kruip door, maar als je daar tegen kan is het een ervaring om nooit te vergeten.
Oorspronkelijk was dit voor ons gewoon een stop tussen Uyuni en Sucre. We hadden weinig verwachtingen maar Potosi was een reuze meevaller. We bezochten Casa de la Moneda. Echt een aanrader. Een museum over de munt die er vroeger geslagen werd. Je kan er ook de zilvermijnen bezoeken van Cerro Rico. Wij beslisten dit niet te doen door andere reviews die we hierover lazen. Achteraf geen spijt van gehad aangezien we een aantal mensen tegen kwamen die het toch heel claustrofobisch vonden.
Van te voren een best moeilijke beslissing, ga ik wel of niet... Mensen overlijden in de mijnen, maar toch is mijn nieuwsgierigheid te groot en ik besluit te gaan. Achteraf zeker een bezoek waard. Wat een leven hebben deze mijnwerkers... Goed om hen te supporten. Het is een bijzondere tocht die voor de nodige hartkloppingen zorgt, maar een herinnering is om nooit te vergeten!
Stel zelf je eigen Bolivia rondreis samen die bij jouw wensen past door bouwstenen te combineren tot een complete rondreis.
Bezoek website
ANWB Vakanties heeft zowel individuele rondreizen als groepsrondreizen door Bolivia, in combinatie met Peru, Argentinië, Chili en Brazilië.
Bezoek website
Met het geliefde Djoser kun je mee op een 24-daagse rondreis Bolivia, Chili & Paaseiland of een 23-daagse Bolivia & Peru groepsreis.
Bezoek website
Bekijk & vergelijk meer goedkope vliegticketdeals op Cheaptickets.nl.
Botswana
Egypte
Kenia
Marokko
Namibië
Tanzania
Zimbabwe
Zuid-Afrika
China
India
Indonesië
Japan
Maleisië
Sri Lanka
Thailand
Vietnam
Frankrijk
Griekenland
IJsland
Italië
Noorwegen
Portugal
Spanje
Turkije
Israël
Jordanië
Costa Rica
Cuba
Mexico
Nicaragua
Amerika
Canada
Australië
Fiji
Frans-Polynesië
Nieuw-Zeeland
Argentinië
Bolivia
Brazilië
Chili
Colombia
Ecuador
Peru
Suriname
Brazilië
Chili
Colombia
Ecuador
Peru
