4 Oezbekistan reiservaringen en tips
Bezienswaardigheden
Gastvrijheid
Natuur
Stranden
Eten
Sorteer reiservaringen op: Datum | Reisperiode | Beoordeling
Filter op reisvorm
-
Stephanie Roeffen op 20-11-2017
Gereisd juli 2017 • 1 week lang • met partner • zelfstandig“Prachtige steden langs de Zijderoute”
De highlights van Oezbekistan zijn de steden langs de Zijderoute: Xiva, Bukhara, Samarkand (en eventueel Tashkent). Vooral Khiva is de moeite waard. Het oude ommuurde centrum is nog prachtig intact. De natuur is dor en saai. Diesel kopen en geld wisselen doe je overigens het beste op de zwarte markt. Geen zorgen, dit is niet illegaal, want de politie wijst je gewoon de weg.
Mijn mooiste plekken & hoogtepunten in Oezbekistan:
Oude stad van Xiva (Khiva) • Centrum Bukhara • Registan in Samarkand
Mijn Oezbekistan beoordeling:
- Cultuur & bezienswaardigheden: 8
- Gastvrijheid: 8
- Natuur: 4
- Eten: 8
- Stranden: N.v.t.
-
noyelle op 21-03-2017
Gereisd mei 2012 • 2 weken lang • met partner • groepsrondreis“Een islamitiche Rusland combinatie”
Algemene beoordeling:
Boeken deden we na een kennismaking met met Sovjet reizen en de gids op het vakantiesalon in Brussel. Het was een 13-daagse groeps-rondreis met Nederlandstalige gids en Engelstalige plaatselijke gids.
Gelegen in Midden-Azie en daarbij nog oud Russisch was het een regio die we tot nu toe niet bezochten. Dit omdat het vroeger niet zo openstond voor toeristen en daarbij nog niet echt comfortabel was. Nu is daar echter verandering in gekomen en is het een land dat toeristisch zeker aan een opmars begonnen is.
Het land is in verhouding tot Europa redelijk goedkoop en de bevolking uiterst vriendelijk en zeker niet opdringerig.
De bezienswaardigheden zijn geen wereldwonderen en grotendeels islamitisch waarbij je na een tijd wel een deja-vu gevoel krijgt.
Ook het landschap, grotendeels woestijn, is vrij eentonig met weinig afwisseling.
Toch is het een land met een bepaalde uitstraling en waar de combinatie Russisch/islam toch een bepaalde sfeer schept.
En reis die zijn prijs zeker waard is.Mijn Oezbekistan beoordeling:
- Cultuur & bezienswaardigheden: 8
- Gastvrijheid: 9
- Natuur: 7
- Eten: 7
- Stranden: N.v.t.
-
Maarten Koningsveld op 02-01-2015
Gereisd augustus 2014 • 1 week lang • alleen • zelfstandig“De Zijderoute in een notendop”
Wow! wat was dit land een positieve verassing! De steden van de Zijderoute (Khiva, Bukhara en Samarkand) zijn de grote toersistentrekpleisters van het land en hier zal je dan ook veel andere toeristen tegenkomen. Natuurlijk wordt je door mensen die graag een centje aan de toeristen willen verdienen uitgeprobeerd en afdingen is de normaalste zaak van de wereld, maar ik heb altijd het idee gehad eerlijk behandeld te zijn en men blijft altijd vriendelijk en zeer gastvrij!
Ik ben heel wat zelfstandige backpackers tegengekomen (alle leeftijden), zelfs een aantal 'overlanders' die met de auto/motor/fiets van Europa naar China/Australië of de andere kant op reizen. Maar ook zag ik veel groepsreizen die georganiseerd rondreisden langs de Zijderoutesteden. In dit land kan je als avontuur-zoekende-backpacker net zo goed aan je trekken komen als als vroegbejaarde- comfortzoeker-die-echt-mooie-dingen-wil-zien.
Mijn reis begon en eindigde in Tashkent, de hoofdstad van het land. Hier is de Sovjet-invloed nog erg goed te voelen: naast een heleboel prachtige architectuur heb je hier de grote grijze massa-gebouwen en in het waanzinnig efficiënte metrosysteem wordt je nogal eens om een paspoort gevraagd en wil een van de hoge petten van de politie in je tas kijken. Maar vooral ook omdat ze het spannend vinden om met een buitenlander te praten.
Van Tashkent ben ik met een binnenlandse vlucht naar Khiva gegaan, één van de steden die eeuwenlang aan de Zijderoute lag. Hier staat de ommuurde oude stad nog fier overeind, hoewel het geheel van gedroogde modder is gemaakt. Heel erg indrukwekkend en gegandeerd foto-succes!
Over een belabberd slechte weg ben ik vervolgens in een shared taxi naar Buchara gegaan. Ook deze stad was een belangrijke stop op de Zijderoute en er zijn nog steeds allerlei markten die al eeuwen geleden werden gebruikt. Talloze restaurantjes en terrasjes zijn over het hele centrum verspreid en je kan er een bezoek brengen aan een nog functionerende Synagoge in de oude Joodse wijk.
Oezbekistan heeft een uitstekend en verrassend modern openbaar vervoer per trein. Zonder veel moeite koop je een treinkaartje en ik reisde in luxe in de tweede klasse (ze hebben er drie) op een verstelbare, ruime vliegtuigstoel naar Samarkand, waar waarschijnlijk het mooiste plein ter wereld ligt: de Registan. Hier staan drie eeuwenoude Medressa's (Koranscholen) torenhoog om het plein heen: de één nog mooier dan de ander. Geheel in kleurrijke tegeltjes versierd zijn deze zowel binnen als buiten adembenemend. Je vergeet bijna dat in de rest van Samarkand ook tientallen monumentale en waanzinnig mooie gebouwen te vinden zijn: je kan hier rustig een week zijn en je niet vervelen.
Buiten de steden is wel degelijk het nodige natuurschoon te vinden. Een bezoek aan het drooggevallen Aralmeer is indrukwekkend: je kan hier het schip van de woestijn (kameel) zien lopen langs schepen die vroeger vele meters hoger in het water dreven. Doordat het meer vroeger zout was kan je nu over zoutvlaktes lopen.
Eten: Tsja, je gaat niet naar Oezbekistan voor het eten. De keuken houdt het midden tussen Russische gerechten en centraal Aziatisch eten: veel vet met vlees en rijst of soep. Maar je kan er op de markten ook heerlijk brood kopen: doordat het hier eeuwenlang handelsrelaties met ver heeft gehad is de broodkeuze veel groter dan 'Nan'. Hoewel het land islamitisch is de heilige maand Ramadan niet iets dat heel zwaar wordt beleefd: ik was er tijdens de Ramadan en maar weinig locals leken actief te vasten: het was niet ongebruikelijk om mensen op straat of een terras te zien roken en drinken, ook alcohol.
Let op: voor een visum heb je een uitnodiging nodig. Die kan via de reisorganisatie waar je hebt geboekt, maar je kan ook gewoon zelf een ticket boeken. In dat geval kan je o.a. via het reisbureau Stantours tegen een vergoeding een uitnodiging aanvragen.Mijn mooiste plekken & hoogtepunten in Oezbekistan:
Registan in Samarkand • Oude stad van Xiva (Khiva) • Centrum Bukhara
Mijn Oezbekistan beoordeling:
- Cultuur & bezienswaardigheden: 9
- Gastvrijheid: 8
- Natuur: 6
- Eten: 6
- Stranden: N.v.t.
-
Dagmar op 28-12-2014
Gereisd juli 2013 • 1 week lang • alleen • zelfstandig“Cultureel niet-toeristisch Oezbekistan”
Ik vond Oezbekistan een bijzondere ervaring! Het is jammer dat "natuur" het cijfer naar beneden haalt en het land daarmee lager scoort dan ik eigenlijk wil. Nee, de natuur is niet bijzonder, maar daarvoor ga je in mijn ogen niet naar Oebzekistan.
Oezbekistan is nog niet ontdekt door het massa toerisme, niet iedereen spreekt Engels en dat maakte het voor mij aantrekkelijk.
Ik ben begonnen in Tashkent en daar de weg gezocht naar de metro die mij naar het treinstation zou brengen. Met handen en voeten heb ik de weg gevraagd, geweldig!
In Oezbekistan heb je geen portemonnee nodig. Als je $ 50,- wisselt, krijg je er een stapel biljetten voor terug, bij elkaar gehouden door een elastiek. Hoewel wisselen “op straat” (ik heb gewisseld in supermarkten of bij mensen die op straat drinken verkochten en geld konden wisselen in een soort schuurtje, want officieel is het verboden) verboden is, iedereen weet dat het gebeurt en de koers is een stuk beter dan bij bijvoorbeeld de bank.
De trein is een prima manier om je te verplaatsen tussen Tashkent, Bukhara en Samarkand. Ik heb gekozen voor de trein die de locals ook namen. Je hebt de mogelijkheid om een snellere trein te kiezen. Toen ik de trein uitstapte, kreeg ik een klap van de hitte. Het was 40+ graden en er stond een windje. De temperatuur was lager dan gebruikelijk en ook dat de wind er was, was uitzonderlijk.
Bukhara heeft een mooi, oud centrum. Alles is goed per voet te bezoeken. De Kalon Moskee en de Mir-i-Arab madrassa, onderdeel van het Po-i-Kalyan complex , was mijn eerste kennismaking met "dat soort gebouwen". De Kalon moskee mag je bezoeken, de madrassa niet. Daar kan je ook een gebedsruimte zien en het gebouw heeft prachtige bogen binnen in.
Tijdens de lunch op het dakterras van een naast gelegen restaurant Minzifa, had ik een prachtig uitzicht over beide gebouwen.
Qua eten heb je in Bukhara keus uit meerdere restaurants. De eerste avond ben ik een pandje binnen gelopen en heb ik door middel van pannen aan te wijzen, mijn eten besteld en het smaakte prima. Ze hebben er ook wat meer Westers georiënteerde restaurants, zoals het wat duurdere Dolon, met wederom een mooi dakterras.
Net iets buiten het centrum, op loopafstand, is er een soort van oud pretpark en ook het Ismail Samanid Mausoleum. Vanuit daar kan je via de Ark (een oude stad in de stad) bezoeken en weer terug naar het centrum lopen.
Samarkand is een grotere en modernere stad. De grootste attractie is het Registan met een prachtige gouden moskee. Ook de Babi Khanum moskee trekt de toeristen die er lopen aan.
Ook in Samarkand zag je overdag weinig Oezbeken op straat. Des te drukker was het ’s avonds bij de water fontein. Er werd muziek gedraaid, het water werd verlicht in meerdere kleuren en mensen zagen er opgedoft uit en ook daar was er, net als in Bukhara, veel vertier voor kinderen.
Bij de bazaar kan je allerlei soorten specerijen, groentes en ook souvenirs kopen.
In Samarkand is ook het Gur-e-Amir mausoleum van de bekende veroveraar Timur.
Terug in Tashkent, waar de zesbaans wegen mij weer verbaasden.
Wel kan je daar makkelijk een “taxi” regelen. Je zwaait een keer met je arm/hand en een willekeurige auto stopt en fungeert als taxi. Je zegt waar je heen wilt, spreekt een prijs af en de chauffeur brengt je. Ik heb me daar niet onveilig gevoeld. Ik weet niet hoe het was geweest als ik alleen in een auto stapte, maar de keren dat ik het deed, was er iemand bij.
De bazaar in Tashkent is een stuk groter dan in Samarkand. Naast etenswaar, zijn er ook kleren, schoeisel en wat al niet meer te koop.
De natuur was vooral dor en droog. Vanuit de trein kon ik goed de vele katoenvelden zien. Natuur is voor mij dan ook niet waarom ik naar Oezbekistan ging, daar is vooral cultuur. Niet iedereen spreekt goed Engels, maar ik vond de bevolking vriendelijk en behulpzaam.
Zorg ervoor dat je registratie krijgt bij je overnachtingsplekken! Er is een kans dat je bij het verlaten van het land ze moet laten zien. Je moet kunnen aantonen waar je hebt geslapen.
Toen ik ‘m niet kreeg bij Ali Guesthouse in Tashkent (de eigenaar weigerde het, omdat het hem wat geld kost, ik weet niet of het guesthouse nog bestaat, maar het is overall geen aanrader. Slecht ontbijt, pick up service was er ineens niet, maar wilde toch geld innen. De metalen deur die je allereerst door moet, zit op slot en je kan enkel binnenkomen door aan te bellen, want heel vervelend is als niemand je bel beantwoord…), ben ik dan ook vertrokken naar een andere overnachtingsplek.
Ook is er een kans dat je je paspoort met visum moet kunnen laten zien bijvoorbeeld bij het ingaan van de metro stations in Tashkent.
Reizen kan prima per trein, maar naar wat ik gehoord heb ook goed met shared taxi’s.
Afdingen hoort erbij in Oezbekistan. De moskeeën zijn mooi om te zien, met al hun mozaïek.
Oezbekistan is een land wat absoluut waard is om gezien te worden, niet duur is en ook nog niet overloopt van toeristen. Maar ik zou niet weer in juli gaan, als het 40+ graden is.
Mijn mooiste plekken & hoogtepunten in Oezbekistan:
Centrum Bukhara • Kalon moskee • Registan in Samarkand
Mijn Oezbekistan beoordeling:
- Cultuur & bezienswaardigheden: 8
- Gastvrijheid: 8
- Natuur: 5
- Eten: 7
- Stranden: N.v.t.
